Thuisarbeid in de 19de eeuw en begin 20ste eeuw, veelal aangeduid met het 19de-eeuwse Angelsaksisch neologisme 'sweating system', is inherent aan lange arbeidsdagen, lage lonen, ongezonde arbeidsomstandigheden en een goed uitgekiende ondernemersstrategie waarbij men de baten wist te behalen zonder zich aan de lasten te moeten storen. Niet ten onrechte kan men spreken van 'zweetlonen' en 'zweetarbeid'. De Izegemse schoenmakerij in onderaanneming vormt hiervoor een sluitend voorbeeld.