Constructing the illusion of freedom : architecture and psychiatry in nineteenth-century Belgium
De illusie van vrijheid creéren: architectuur en psychiatrie in het negentiende-eeuwse Belgié - Samenvatting
De opkomst van een nieuwe psychiatrie in de negentiende eeuw moedigde Belgische art- sen aan om de bestaande opvang voor gees- teszieken te veranderen. Architectuur bleek een belangrijk instrument om een hervorming door te voeren. Negentiende-eeuwse psychi- aters benadrukten de genezende kracht van opsluiting in een goed georganiseerde instel- ling. Afzondering en isolatie stonden centraal in de toenmalige therapieén, maar de eigen- like opsluiting werd zoveel mogelijk verhuld voor de patiénten. De gestichtsarchitectuur was erop gericht om huiselijkheid op te roe- pen, naar het voorbeeld van het Gentse Hos- pice Guislain. Andere therapievormen, zoals de gezinsverpleging in Geel, werden in dis- krediet gebracht in de aanloop naar de her- vorming. De Geelse gezinsverpleging werd vervolgens gereorganiseerd. De invoering van een ziekenzaal of infirmerie en een wijziging van de ruimtelijke ordening van de opvang- plaatsen brachten deze zorgvorm dichter bij de klassieke gestichtspsychiatrie. De hervor- ming had van Geel een aantrekkelijk model gemaakt dat voortaan ook de goedkeuring van (buitenlandse) artsen wegdroeg.
Créer une illusion de liberté: architecture et psychiatrie au 19° siacle en Belgique - Résumé
Le développement de la psychiatrie au 19° a encouragé les médecins belges a repen- ser la prise en charge de la folie. Varchitec- ture joua un rdle crucial dans cette réforme. Au 19°™° siécle, les psychiatres insistaient sur l’aspect curatif du confinement au sein d’un asile esthétique. Néanmoins, si l’isolation était pergue comme bénéfique pour la guérison de la maladie mentale, l’acte de la séquestration était le plus souvent dissimulé. L’architecture asilaire eut pour objectif de recréer un environ- nement familial, a l’instar de I’hospice Guislain a Gand. En amont de cette réforme, d’autres pratiques thérapeutiques - comme le traite- ment familial a Geel - avaient été fortement décriées. Le traitement familial 4 Geel avait été repensé avec succés dans la seconde moitié du 19°" siécle grace au reaménagement de |’en- vironnement architectural. Le développement d'une institution “a petite échélle” sous forme d’“infirmerie” et le réaménagement spatial de l’acceuil rapprochérent cette forme de soin de la psychiatrie fondatrice classique. La réforme avait fait de Geel un modéle attractif qui fut salué jusqu’au dela des frontiéres.
Constructing the Illusion of Freedom: Architecture and Psychiatry in Nineteenth-century Belgium - Abstract
The rise of nineteenth-century asylum ther- apy encouraged Belgian physicians to rede- sign care for the insane. Architecture played a crucial role in the reform of Belgian psychia- try. Nineteenth-century psychiatrists empha- sized the curative aspect of confinement in a well-designed asylum. Though the isola- tion of the mentally ill was believed to cata- lyze the patient’s recovery process, the act of sequestration was concealed as much as pos- sible. Asylum architecture aimed to re-create a homelike situation in the asylum, following the example of the Guislain hospice in Ghent. In the period leading up to the reform, other therapeutic practices — such as family treatment in Gheel — were heavily discredited. Family care in Gheel was reorganized in the second half of the nineteenth century by a process in which a restructuring of the built environ- ment proved a useful tool. The introduction of a small-scale institution in the form of an ‘infirmary’ and the rearrangement of the spatial organization of the village remodeled Gheel’s colony and made it possible to provide a treat- ment which better matched asylum therapy.