Door de grote plattelandscrisis 1840-1855 en de groeiende Duitse emigratiestroom die gelijktijdig via Antwerpen naar de V.S. verhuisde, kwam het aanzetten tot emigratie van een deel van de Belgische bevolking ter discussie. De autoriteiten hoopten een emigratiebeweging op gang te zetten om zich zo van een deel van de toenemende arme en behoeftige bevolking te ontdoen. Ondanks de mislukking om in Santo Thomas de Guatemala een succesvolle kolonie op te richten, steunde de regering twee kleinschalige projecten om in de V.S. hetzelfde te proberen. Beide pogingen mislukten.