In zijn methodologische bijdrage bespreekt Jan Bleyen theoretische kwesties in verband met oral history. Om inzicht te krijgen in betekenisgeving aan seksualiteit in het verleden, stelt hij een performatieve benadering en aandacht naar metaforen voor. Hij toont hoe het interview eerst een 'vertelling' is, vervolgens een 'verhaal' wordt, en uiteindelijk een plaats krijgt in een 'geschiedenis'.