Waren de militaire parketten belast met de repressie van de collaboratie na de Tweede Wereldoorlog op een weinig doordachte wijze georganiseerd en verliep de rekrutering van nieuwe magistraten gebrekkig en ligt dit aan de basis van de manklopende rechtsbedeling? Er wordt een antwoord op deze vragen gezocht aan de hand van een reconstructie van de organisatie en de werking van de parketten en de analyse van de procedure die werd gevolgd bij de rekrutering van 50 substituten-krijgsauditeurs belast met de uitvoering van de Besluitwet op de burgerlijke epuratie, in de herfst van 1945.