Uit analyse van de belangrijkste stakingsbewegingen in de Antwerpse haven tijdens de 20ste eeuw blijkt dat, met het oog op het verklaren van de stakingsgevoeligheid onder havenarbeiders, een eenzijdig aansluiten bij één ‘school’ onmogelijk is.

In deze studie worden massabijeenkomsten als culturele uitdrukkingsvorm van een ideologisch gebeuren vanuit een cultureel perspectief bestudeerd en niet vanuit een politieke invalshoek. De dagordening, het ideologisch discours, de massaspelen, de architecturale opbouw, de decoratie, de parades, de apotheose, wat na de massamanifestatie, het distinctiestreven, de doelgroepverbreding en -versterking, het identificatieproces zijn aspecten die aan bod komen.